لزوم عصمت برای امام از دو جنبه عقلی و نقلی قابل اثبات است. از نظر عقلی، امام باید معصوم باشد تا از هرگونه اشتباه و گناه مصون بوده و بتواند به درستی مردم را هدایت کند، چرا که در غیر این صورت، احتمال انحراف در رهبری وجود دارد. از نظر نقلی نیز آیات قرآن همچون آیه تطهیر (آیه 33 سوره احزاب) و احادیث معتبر از اهل بیت، عصمت امام را تایید می‌کنند. حدیث ثقلین نیز به وضوح بر عصمت اهل بیت (علیهم‌السلام) تأکید دارد، زیرا آنها به عنوان منبع هدایت برای امت مسلمان معرفی شده‌اند.