واقعه سقیفه یکی از مهم‌ترین حوادث تاریخ اسلام است که پس از وفات پیامبر اسلام (ص) در آن زمان اتفاق افتاد. در این واقعه، گروهی از صحابه در سقیفه بنی ساعده اجتماع کردند و بدون توجه به دستورات قرآنی و حدیث غدیر، در انتخاب خلیفه پیش از آن که اهل بیت پیامبر (علیهم‌السلام) به عنوان وارثان حقیقی رهبری معرفی شوند، به مشورت پرداختند. این اقدام با آیات قرآن که بر ضرورت رهبری الهی از طریق اهل بیت تأکید دارد، از جمله آیه ولایت (آیه 55 سوره مائده) و آیه تطهیر (آیه 33 سوره احزاب) در تعارض بود. مخالفت با انتخاب امام از اهل بیت پیامبر نه تنها با سنت نبوی، بلکه با اصول قرآن در خصوص رهبری و امامت نیز ناسازگار بود.